صنعت خودروسازی عامل اصلی ناترازی بنزین؛ عواقب خطرناک عدم چارهاندیشی برای مشکل واردات بنزین
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۲۶۹۹۴
به زعم بسیاری از کارشناسان، خودروهای پرمصرف و بی کیفیت داخلی از مهم ترین عوامل افزایش مصرف بنزین در کشور به شمار میروند. این خودروها علاوه بر اینکه مصرف بنزین را بالا میبرند و بر مشکلات میافزایند، در زمینه ی ایجاد آلایندگی نیز برایمان دردسر ساز شده اند.
کارشناسان عوامل مختلفی را در بروز ناترازی بنزین در کشور موثر میدانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از شواهد این طور برمی آید که اگر تصمیم عاجل و صحیحی در خصوص اصلاح کیفیت خودروها اتخاذ نکنیم، در آینده ی نزدیک با مشکلات لاینحلی مواجه خواهیم شد.
واقعیت این است که واردات بنزین برای کشور عدم النفع بالایی دارد و به لحاظ اقتصادی به معنای یک زیان اقتصادی تمام و کمال است. زیرا از یک طرف نفت را به صورت یک ماده ی خام صادر میکنیم و از این جا عدم النفعی داریم و در طرف مقابل، بنزین را به عنوان یک فرآورده ی نفتی وارد میکنیم و به صورت مضاعف متحمل ضرر میشویم.
نظرات علی رحمانی را به عنوان یک کارشناس اقتصادی در خصوص ناترازی بنزین در کشور و عوامل موثر بر این مشکل در ادامه میخوانید.
رحمانی با اشاره به این موضوع که کیفیت پایین خودروها عاملی مهم در افزایش مصرف بنزین در کشور است، تصریح کرد: خودروهای ساخت داخل بیش از میزان استاندارد بنزین مصرف میکنند و آلودگی به وجود میآورند. صنعت خودرو جزو صنایع سرمایه بر است و ما تا کنون در این حوزه با دیگر کشورها به لحاظ فناوری مشارکت نداشته ایم. همین امر باعث شده است که کیفیت خودروهایمان پایین باشد و بیشتر از میزان معقول مصرف کنند.
این کارشناس اقتصادی توضیح داد: خودروهای فرسوده نیز نقش مهمی در افزایش مصرف بنزین در کشور دارند و اگر قرار است چاره اندیشی ای در حوزه ی ناترازی بنزین داشته باشیم، باید به این موضوع نیز رسیدگی کنیم.
وی در ادامه گفت: در حوزههای خودروهای دوگانه سوز هم موفقیتی کسب نکردیم و نتوانستیم آن طور که شایسته است از سی ان جی به عنوان یک سوخت کمکی استفاده کنیم. از طرف دیگر، متاسفانه برنامه ی مشخصی برای استفاده از خودروهای برقی در کشور نداریم و تمامی این مسائل بر مشکل ناترازی بنزین افزوده است.
رحمانی گفت: عدم توسعه ی ناوگان حمل و نقل عمومی نیز عامل دیگری است که بر ناترازی بنزین اثرگذار بوده است. الان شرایط در کلان شهرها به گونه ای است که تقریباً تمام شهر تبدیل به پارکینگ شده است. خودروهای شخصی در کنار خیابانها پارک میشوند و این امر بر حجم ترافیک اضافه کرده است. ترافیک بر میزان مصرف بنزین میافزاید و مشکلات بیشتری برایمان به وجود میآورد. گسترش ناوگان حمل و نقل عمومی میتواند به حل مشکل ناترازی بنزین کمک کند.
وی ادامه داد: الان شرایط در کشور به گونه ای است که افراد ترجیح میدهند حتی در سفرهای بین شهری از خودروی شخصی استفاده کنند. در حالی که با گسترش ناوگان حمل و نقل عمومی میتوانستیم عملکرد بهتری در این زمینه داشته باشیم و افراد را به سفر با وسایل نقلیه ی عمومی به جای خودروی شخصی متقاعد کنیم.
رحمانی گفت: ما باید طی سالهای گذشته تولید بیشتر بنزین را در دستور کار قرار میدادیم. افزایش ظرفیت پالایشی کشور میتواند راهکاری برای حل مشکل ناترازی بنزین باشد.
وی ادامه داد: قاچاق بنزین نیز موضوع مهمی است که در بروز ناترازی بنزین باید به آن توجه کنیم. مدیریت صحیح این مسئله نیز میتواند به ما در برون رفت از شرایط فعلی کمک کند.
این کارشناس اقتصادی تأکید کرد: ناترازی بنزین مشکلی است که بر اثر عوامل مختلفی بروز کرده است. در حل این مشکل باید نگاه جامعی داشته باشیم و همه ی جوانب را در نظر بگیریم. شاید واردات خودرو بتواند به کنترل مصرف بنزین در کشور کمک کند.
زهرا طوسیمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: صنعت خودروسازی مصرف بنزین در کشور ناترازی بنزین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۲۶۹۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهحل نشدنی نظریهپرداز توسعه دانشگاه جان هاپکینز
صورت مسأله
- ایران با مشکل عظیم شتاب فزاینده حجم پول روبه رو است. سیستم پولی کنونی کشور در هر ۲۴ ساعت در حدود ۶ همت (هزار میلیارد تومان) بر حجم پول می افزاید. برای احساس وضعیت، این افزایش حدوداً معادل میانگین ۳۰۰۰ سال دوران پهلوی (۱۳۵۷-۱۳۰۴) است. یعنی حکومت ایران در شبانروز یک میلیون برابر هر شبانروز پیش از انقلاب به اصطلاح پول چاپ می کند. در واقع این مبلغ را نمی توان چاپ کرد، بلکه در سیستم الکترونیک پولی بر تعداد صفرهای حجم پول، افزوده می شود.
- یکی از عوامل تورم، همین افزایش حجم پول است که موجب کوچکتر شدن قدرت خرید می شود؛ افزایش فقر و فساد از پیامدهای آن است. باز هم برای درک وضعیت، ۱۰۰ هزارتومانی در ۱۳۹۰ معادل ۱۰۰ دلار بود و امروز معادل یک و نیم دلار است.
حل مسأله
چند پرسش
- آیا نجات از مصیبت افزایش حجم پول کشور شدنی است؟ مسلماً شدنی است. زیرا بسیاری از کشورها که به این بلاء مبتلاء بودند، آن را چاره کردند، یعنی عملا شدنی است.
-آیا بدون تخصص ها و تجربه ها می توان به رفع مشکل پرداخت؟ قطعاً بدون تخصص ها و تجارب، نشدنی است.
-آیا با یک تخصص و راه حل های یک متخصص می توان مشکل را رفع کرد؟ به این پرسش می پردازم.
معمولا تصور می شود که چاره های مطرح شده توسط یک متخصص ولو مجرب، شدنی است. با موارد عدیده می توان نشان داد که چاره های پیشنهادی تخصص های منفرد، نه فقط شدنی نبوده، بلکه موجب فزونی مشکلات شده است (چرا؟ به این خواهم پرداخت). برای نمونه، چاره ی پروفسور استیو هانکه (Steve Hanke) را می آورم.
استیو هانکه استاد اقتصاد در دانشگاه جان هاپکینز است. اخیراً درباره ی نجات ایران از مصیبت تورم و توسعه کشور، در مصاحبه ای گفته است که در چند کشور آزموده است: با ارتباط ریال و طلا در کمتر از ۲۴ ساعت، تورم تمام می شود. معلوم است که توجه و تأکید وی بر مهار افزایش حجم پول است. آیا راه حل وی شدنی است؟
بررسی پیشنهاد هانکه
فرض کنید که افزایش حجم پول کنونی به طلا مربوط شود.- هر گرم طلای ۲۴ عیار به قیمت روز ۴/۸ میلیون تومان است. در اینصورت حکومت برای همین مقدار حجم پول، در هر شبانهروز باید ۱/۲۵ تن و در سال ۴۵۰ تن طلا عرضه کند. کل ذخیره معدنی طلای کشور ۳۰۰ تن است و سالانه ۱۲ تن طلا تولید می شود، بگذریم از این که همین مقدار معادن طلای کشور عمدتا در دست بخش غیردولتی است و بهره مالکانه ی آن به حکومت ناچیز است. برای عرضه ی مقدار طلای لازم، چاره ای جز تأمین طلا از خارج نیست.
یک میلیارد دلار معادل ۱۲/۲ تن طلا است. ایران در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشت، معادل ۳۶۶ تن طلا. یعنی اگر همه ی پول نفت را به طلا تبدیل کند، فقط ۸۰ درصد حجم پول تولیدی در شبانهروز را جبران می کند. بخش عمده ای از درآمد نفت برای رفع نیازهای پایه کشور است و دو سال پیش، فرار سرمایه از کشور به میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد درآمد نفت گزارش شده است (گزارش بانک مرکزی). یعنی اژدهای پرشتاب افزایش حجم پول، با بلعیدن همهی پول نفت، باز هم بیشتر می طلبد. با همین بررسی کوتاه می توان دریافت که چاره ی استیو هانکه برای مهار تورم در کشور «نشدنی» است.
بیشتر می توان اظهارات وی را کاوید. به طور ضمنی از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت چون نمی تواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینه های خود و مصارف خواسته و نخواسته ی پولی کشور دچار مشکل می شود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.
*عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر
بیشتر بخوانید:
کسانی می خواهند گاو اردک بزاید همه می بازیم با دروغ و فریب و بی انصافی انقلاب علمی خاموش و انفعال ما / پیشگامی تولید فکر نیازمند آزاداندیشی از قیدهای تحمیلی است استالین و پژوهش های جانبدارانه216216
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899872